БУБЕГЕНЫ

Уваход



Зараз на сайце

Цяпер 464 госцяў анлайн
JoomlaWatch Stats 1.2.7 by Matej Koval

Countries

48.6%UNITED STATES UNITED STATES
25.8%CHINA CHINA
5.5%SERBIA AND MONTENEGRO SERBIA AND MONTENEGRO
4.9%RUSSIAN FEDERATION RUSSIAN FEDERATION
4%NEW ZEALAND NEW ZEALAND
2.8%CANADA CANADA
2.6%GERMANY GERMANY

 

 

 

 

Rating All.BY Каталог TUT.BY

 

 

DIR.BY

 

 


 
БУБЕГЕНЫ

ЯРДАН
Пра ПАХОДЖАННЕ І ДЗЕЯХ ГЕТАЎ
DE ORIGINE AQTIBUSQUE GETARUM

(урывак)
Пасля таго як кароль готаў Геберых адышоў ад спраў чалавечых, праз некаторы час каралеўства успадкоўваў Германарых (365), найвысакародны з Амалаў, які скарыў шмат вельмі ваяўнічых паўночных плямёнаў і прымусіў іх падпарадкоўвацца сваім законам. Нямала Старажытных пісьменнікаў (366 ) параўноўвалі яго за добрыя якасці з Аляксандрам Вялікім. Скарыў жа ён плямёны: гальтэскіфаў, ціудаў, інаунксаў, васінабронкаў, мерэнс, мордэнс, імніскараў, рогаў, тадзанс, атаул, навего, бубегенаў, колдаў (367).

Геаграфічныя назовы ў Беларусі, злучаныя з бубегенамі


в. Бубны> Менская вобласць > Вілейка >Далгінаўскі
в. Бубны> Гарадзенская вобласць > Гародня >Скідальскі
в. Бубны> Гарадзенская вобласць > Дзятлава >Данілавіцкі
в. Бубны> Гарадзенская вобласць > Дзятлава >Торкачэўскі
в. Бубноўка>Гомельская вобласць > Кастрычніцкі > Краснаслабодскі
в. Бубны> Віцебская вобласць > Верхнядзвінск >Валынецкі

Прозвішчы: Бубель – старажытны беларускі шляхецкі род.
Бубен, Бубноў, Бубновіч, Бубноўскі


Са спісу войска ВКЛ 1528 года:


Бубен, яго сястра - б. Радунскага пав. Троцкага в-д. 91 адв.
Бубнович Бортко, б. Радунскага пав. Троцкага в-д. 91 адв.
Бубновский Михайло, п., п. Валынскай з-лi 205

МІФАЛОГІЯ
Бубен

Матэрыял з Вікіпедыі - вольнай энцыклапедыі




Тамбурын.





Ненецкі бубен


Якуцкі бубен


Буйным планам: Вобад бубна са сподачкамі

Бубен - ударная музычная прылада нявызначанай вышыні гучання, які складаецца са скураной мембраны, нацягнутай на драўляны вобад. Да некаторых разнавіднасцяў бубнаў падвешаны металічныя званкі, якія пачынаюць звінець, калі выканавец ударае па мембране бубна, пацірае яе ці падтрасае ўсю прыладу.
Ужываецца ў паўднёваеўрапейскай музыцы з часоў крыжовых паходаў і ў заходняй сімфанічнай і духавай музыцы з XIX стагоддзя, бубен быў створаны па ўзоры старажытнай ударнай прылады, на якім на працягу тысячагоддзяў гралі на Блізкім Усходзе. Падобнай канструкцыі званок, па якім б'юць выбівачкай, служыць магічнай прыладай сібірскіх і індзейскіх шаманаў.

Разнавіднасці

Ў наш час адрозніваюцца два асноўных віды бубнаў:
- Народны ці этнічны, драўляны вобад з нацягнутай скураной мембранай. У залежнасці ад прызначэння званкі бываюць разнастайных памераў. Прылады гэтага тыпу выкарыстоўваюцца ў рытуальных мэтах шаманамі карэнных народаў. У іх канструкцыі могуць быць невялікія бубенчыкі, прывязаныя да дрота, працягнутага пад мембранай.
- Аркестравы бубен, самы распаўсюджаны варыянт, са скураной ці пластыкавай мембранай і металічнымі сподачкамі, умацаванымі ў адмысловых прарэзах на вобадзе. Прылада цвёрда ўмацавалася ў прафесійнай музыцы, стаўшы адным з асноўных ударных прылад сімфанічнага аркестра.

Бубны розных культур

Даф (гавал) - прылада, вядомы ва ўсходніх краінах.
Пандэйру - Паўднёвая Амерыка, Партугалія.
Цюнгур (дзюнгюр) - (алт. - тунур) цюркскі бубен. Выкарыстоўваецца шаманамі Алтая, Якутыі і іншых цюркскіх народаў Цэнтральнай Азіі, адзін з найважных атрыбутаў абрадаў .
Канджыра - бубен у індыйскай музыцы.

Бубен і тамбурын

Паводле музычнага слоўніка:
Тамбурын
1. у Нямеччыне барабан Баскаў (ручны барабан з бубенчыкамі, пандэро, бубен), ужытны ў Іспаніі і паўднёвай Італіі (таксама на Ўсходзе) пры тарантэлах і іншых танцах (у руках у самога танцора); пад танцам маюць на ўвазе таксама старадаўні правансальскі танец у двухдольным тактавым памеры і ўмераным руху з суправаджэннем барабана баскоў.
2. У Францыі, насупраць, пад словам tambourin разумеюць ужытны ў Правансе від доўгага вузкага барабана, на якім грае разам з galoubet (род флажалета), адзін і той жа выканаўца. Т. служыць таксама назвай танцавальнай п'есы, характар якой запазычаны з толькі што паказанага спалучэння прылад (пар. Рама, сюіта in E), з цотным тактавым памерам і з нерухомым басам, - нешта накшталт музыкі мядзведжых павадыроў.
Бубен - Уяўляе сабою абруч у некалькі цаляў шырыні з нацягнутай на ім цялячай ці аслінай скурай. У адтуліны, прарэзаныя па акружнасці абруча, нанізаны тонкія звінячыя металічныя пласцінкі, па краях жа яго прымацоўваюцца бубенчыкі, гэта значыць металічныя шарыкі з дробам. Для вымання гуку праводзяць па скуры пальцам ці ўдараюць па ёй пэндзлем рукі. Б. ужываецца, як суправаджалая прылада пры перадачы народных ці ваенных песень, а таксама ў аркестры пры выкананні характэрных танцаў.
У Школе… Купінскага прыведзена наступнае:
Бубен і тамбурын уяўляюць сабою нізкі драўляны абруч, абцягнуты з аднаго боку скурай. <…> Розніца ў прыладзе бубна і тамбурына складаецца ў тым, што ў звонцы ўсярэдзіне абруча працягнуты крыж-накрыж два ці тры дроты, запар абвешаныя маленькімі бубенчыкамі і цацкамі, якія ўздрыгваюць пры наймалым дакрананні да прылады і што вырабляюць характэрнае гучанне. У тамбурыне гэтых провалак няма, але ў сценцы абруча зроблена некалькі даўгаватых выразаў, у якіх пасаджаны па пары маленькіх сподачкаў, насаджаных на нерухомыя штыфты.
Такім чынам, тамбурын - першапачатковая назва французскага (правансальскага) барабана. Так, як па-італьянску бубен і тамбурын завуцца аднолькава tamburino, адбылося скажэнне тэрміналогіі, і сучасныя бубен і тамбурын на практыку аднолькавыя.
Спасылкі
• Д. Р. Рогаль-Левицкий: «Современный оркестр»
• Русские народные инструменты
• О шаманских бубнах
Нататкі
1. [www.biysk.secna.ru/jurnal/b_vestnik/n3_2005/doc/eroshkin.doc Ерошкин Д. В. Шаманизм Южной Сибири]
2. Д. Куртни — Инструменты, используемые в южноиндийской музыке
3. Г. Риман. Музыкальный словарь[Пер. с нем. Б. П. Юргенсона, доп. рус. отд-нием]. — М.: ДиректМедиа Паблишинг, 2008. — CD-ROM
4. К. Купинский. Школа игры на ударных инструментах. — Москва: Московская Типография №6, 1981. — 206 с. — ISBN 5-7140-0918-5
5. Админский бубен своими руками
6. Видео
7. Рисунки на админских бубнах
8. Инструкция по применению

Барабан



Турэцкі барабан.


(магчыма цюркс.), народны мембранны музычны iнcтpумeнт; цылiндрычны драўляны або металiчны корпус ( “каробка” ) розных памераў, на якi з абодвух бакоў нацягнута скура (сабакi, цяляцi, казляняцi). Гук неакрэсленай вышынi здабываецца ўдарам драўлянай калатушкi. У сучаснай нар. музычнай практыцы Б. ужываецца пераважна разам з мeднымi талеркамi (турэцкi барабан) або як састаўная частка ўдарнай устaнoўкi, што ўключае вялiкi i малы Б., «калоткi» - драўляны брусок, па якiм б'юць доўгімi палачкамi, i нажную педаль (зафiксаваны ў Нясвiжскiм, Баранавiцкiм, Навагруд¬cкім i iнш. р-нах). Найбольш ранняе сведчанне пра Б. на Беларусi адносiцца да 12 ст. (шахматная фiгурка ў выглядзе барабаншчыка з Bаўкавыскa). Інструмент часта ўпамiнаецца ў стараж.-рускiх рукапiсных крынiцах як ваенны сiгнал i шумавы iнcтpумeнт. У 17-18 ст.- абавязковая прыналежнасць бел. рамеснiцкiх цэхаў, выкaрыстоўваўся ў час урачыстых i жалобных працэсiй, абароны гарадоў. У наш час распаўсюджаны па ўсёй Беларусi i ўваходзiць у склад нар. iнструментальных ансамбляў, якiя выконваюць танцавальную музыку i вясельныя маршы. У вясковым побыце беларусаў тэрмiн «Б.» часта ўжываецца i для абазначэння бубна.

Крыніца: http://rv-blr.com/dictonary/view/8193

Бубонцюберы

Бубонцюберы - расліны,якія выглядаюць як гіганцкія чорныя смаўжы, вертыкальна што тырчаць з глебы і ўсеяныя мноствам бліскучых прыпухласцяў. Навобмацак  яны даволі непрыемныя - як чарвякі. Бубонцюберы - лекавая расліна. Гной гэтых раслін - выдатны медыцынскі  сродак ад самых цяжкіх формаў вуграватасці, але ў неразведзеным выглядзе гэты гной небяспечны для скурнага покрыва, таму,калі мы прыступім да практычнага вывучэння бубонцюбераў, мы абавязкова будзем працаваць у пальчатках.

Растуць яны ў цяпле і ўмеранай вільготнасці, часцей за ўсё ў цяпліцах і шклярніцах. Але ўсё ж яны даволі цягавітыя расліны, і могуць пражыць і без шклярніцы, але толькі пры тэмпературы  не ніжэй +5 градусаў  па Цэльсію.


Падрыхтавала Галіна Арцёменка


 

Плямёны