Старасвецкая Беларусь
Галерэі
Уваход
Зараз на сайце
Цяпер 45 госцяў анлайн
Вірамандуі (Viromandui)
Племя ў Бельгійскай Галіі, якое жыло паміж Шэльдай і Уазай. Галоўны горад Бібракс (сучасны Лан). Заваяваны рымлянамі ў 57 да н.э.
Геаграфічныя назовы ў Беларусі, злучаныя з вірамандуямі.
в. Вірлавічы > Менская вобласць > Стаўбцы >Літвенскі в. Віркава> Менская вобласць > Узда >Каменкаўскі в. Віраўля> Віцебская вобласць > Гарадок>Віраўлянскі в. Вірок> Віцебская вобласць > Гарадок >Хмельніцкі в. Віршалы> Віцебская вобласць > Паставы > Мягунскі в. Вірок> Віцебская вобласць > Гарадок >Межанскі в. Віршалы> Віцебская вобласць > Паставы > Камайскі в. Віржы>Віцебская вобласць > Докшыцы >Валкалацкі в. Віркаў>Магілёўская вобласць > Клічаў> Віркаўскі в. Віры>Брэсцкая вобласць > Драгічын > Іменінскі в. Вірышча>Гарадзенская вобласць > Карэлічы > Красненскі в. Вірычаў>Гомельская вобласць > Рагачоў > Ціхініцкі в. Чорная Вірня>Гомельская вобласць > Жлобін > Майскі
Прозвішчы: Вірт, Віртаў – старажытныя беларускія шляхецкія роды. Вір, Вірнаў, Вірніч.
Са спісу войска ВКЛ 1528 года:
Вирлович Богуш, б. Наугародскага пав. Вiленскага в-д. 37 адв.
Геаграфічныя назовы за мяжой, злучаныя з вірамандуямі.
Вір (рака) (Vire) - рака ў Францыі; Вір (Кальвадос) (Vire) - горад у Францыі, супрефектура ў дэпартаменце Кальвадос.
МІФАЛОГІЯ.
Вір
Матэрыял з Вікіпедыі - вольнай энцыклапедыі
Вір - народная назва найболей глыбокага месца ў возеры ці рэчышчы ракі. Дно ў віры звычайна паглыблена плынню ці высвідравана вірамі. Для рэк у руславеданні выкарыстоўваецца звычайна тэрмін плёс, які падкрэслівае генэзіс гэтага утварэння і яго ўзаемасувязь з іншымі марфалагічнымі аб'ектамі рачнога рэчышча (перакатамі). Часам найболей глыбокую частку плёса завуць вірам; пры гэтым у адным плёсе можа быць некалькі віроў. Бераг, які знаходзіцца побач з вірам - яр (высокі бераг). У вірах звычайна ловяць рыбу. Існуе прымаўка: "У ціхім омуце (віру) чэрці водзяцца".
Слоўнік Даля:
ВІР - ЯМІНА пад вадой з крыніцамі ці з калаўротам хуткай плыні; вадакруць, вадаверць, выр, бездань, заверць, віхор, суводзь, сувой, сулой, вораць, кунавароць, круцень, закруцень. | віхор, завой, завойка ў поўсці. у яго на цемені два віра. па моры плыў, ды і патрапіў у вір. *пайшоў у свет, ды патрапіў у вір, у спакусу.
Віракоча (бажаство)
Матэрыял з Вікіпедыі - вольнай энцыклапедыі
Віракоча
Віракоча (кечуа Wiraqucha, ісп. Huiracocha ці Viracocha) - бажаство, якое ў рэлігіі і міфалогіі шматлікіх дакалумбавых народаў Андскага рэгіёна з'яўлялася творцам свету. За выключэннем інкаў, якія шанавалі яго асобна, у шматлікіх народаў Віракоча атаясамляўся з творцам свету Пача Камакам і сустракаўся з падвойным імем Пача Камак-Віракоча.
Імя
Тлумачэнне імя Віракоча адно з найболей супярэчлівых у даследнікаў, часта яно сустракаецца ў спалучэнні з іншымі словамі. Так, напрыклад, гісторык Фернанда дэ Монтэсінос прыводзіць поўную форму: - Illatici Huira Cocha, што можна перавесці як "Пышнае (Зіхатлівае) Падстава і Бездань - Сховішча ўсіх рэчаў", маючы на ўвазе Закон ці Космас, кіраўнік рухамі свяцілаў і ўсяго існага. Ці простая форма (па Хуане дэ Бетансосу): - Віракоча - гэта значыць Бог.
Міфалогія
Ў міфалогіі інкаў Віракоча з'яўляецца стваральнікам цывілізацыі і адным з галоўных бажаствоў. У адной з легенд гаворыцца, што Віракоча разам са сваёй жонкай Мама-Коча (маці-мора) нарадзіў сына Інты (сонца) і дачку Мама Кільа (месяц). У гэтай легендзе Віракоча забівае амаль усіх людзей, якія жывуць вакол возера Тытыкака велізарным патопам пад назвай Уну-Пачакуты (водная змена эпох). Выжыць ён дазваляе толькі двум людзям, якім наканавана прынесці свету цывілізацыю. Паводле іншай легенды, Віракоча стварыў восем першых цывілізаваных людзей. Вялікая колькасць міфаў народаў юнкі, мачыка, кечуа і інкі, у тым ліку і пра Віракоча сабраў святар Франсіска дэ Авіла ў сваім дакладзе "Богі і людзі Варачыры" (1608 г.)
Манатэістычныя тэндэнцыі
Ёсць падставы казаць пра манатэістычныя тэндэнцыі ў рэлігіі народаў Анд, пра складваючуюся тэндэнцыю лічыць усіх богаў выявамі Віракочы-Пача Камака. Вядома некалькі відавочна манатэістычных гімнаў Віракоча, якія прыпісваюцца Пачакутэку Юпанкі. Прыклад аднаго з такіх гімнаў: О Создатель, корень всего, A tiqsi Wiraqucha Нататкі
ВІРАВА Вірава - гаспадыня і дух гаю ў народаў поўначы. Паўставала ў выглядзе прыгожай дзяўчыны. Ёй падпарадкоўваліся птушкі і звяры. Яна дапамагала заблукаўшым падарожнікам.
Крыніца: аўтар электроннай энцыклапедыі Аляксандрава Анастасія myfhology.narod.ru
Падрыхтавала Галіна Арцёменка. |