ЦІХАНОВІЧ Генрых Яўгенавіч

(28.051937, Мінск – 29.12.2000), беларускі мастак. Скончыў Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут (1963). У 1997 – 1998 гг.Выкладчык  Беларускай акадэміі мастацтваў (1997 – 1998). Быў зацікаўлены тэмамі гістарычнага і сацыяльнага характару, стварыў драматычны свет вобразаў, уводзіў у кампазіцыю фантастычныя пласты, ствараў метафарычную прастору, абапіраючыся на канкрэтныя падзеі: “Мірная раніца” (1965), “1905 год” (1966), “Хто з мячом да нас прыйдзе...” (1967), Аблічча вайны” (1985), “Дзяды ў Курапатах” (1992), “Не спі, Радзіма” (1998), “Толькі б не было вайны”, “Памяці сына” (абодва 2000). Аўтар партрэтаў “Ля сіняй бухты. М.Багдановіч” (1985), “Францыск Скарына” (1986), “Мой дзед Галубок” (1992), “Янка Купала. Сорак першы”, “А. Міцкевіч. Вязень” (абодва 1998) і інш; лірычных пейзажаў “За акном майстэрні” (1985), “Браслаўскі краявід” (1990), “Няміга сніцца мне” (1995), эпахальная карціна “Веру уваскрэснеш”, “Бітва пад Воршай” і інш.; серыя акварэлей “Нарачанская сюіта” (1972 – 1975), “Камаз будуецца” (1974), “Азёры Карэліі” (1980), “Незабыўны Байкал” (1981); афортаў “Наваполацкі нафтаперапрацоўчы камбінат” (1975), “Метрабудаўцы Мінска” (1982 – 1985); экслібрысаў. У Старадарожскім мастацкім музеі  захоўваецца да 100 мастацкіх твораў, у тым ліку карціна:

Генрых Яўгенавіч Ціхановіч (1937 – 2000. Мінск).

“Аўтапартрэт”. 1998.

Палатно, алей. 68х53 см.