|
БАЛАДА АРЦЁМА ВЯРЫГІ-ДАРЭЎСКАГА |
|
БАЛАДЫ БЕЛАРУСКАГА ШЛЯХУ
|
|
БАЛАДА АРЦЁМА ВЯРЫГІ-ДАРЭЎСКАГА
(4.11.1816--1884)
“З Беларушчынай не развітаўся.
Гэта мой ідэал,”-- ты пісаў
І праз ночы душою вяртаўся
У той край, дзе раса, як сляза,
У якой патанае былое
І ўсплывае на снезе крывёй
Тых паўстанцаў, што шчасце зямное
Не ўяўлялі без волі і ёй
Аддавалі сябе, як даніну
За адвечную веру, што ў нас
Будзе лепшая ў свеце краіна,
Хоць далёка краіны той час.
І той час сам не прыйдзе ніколі.
Да яго трэба йсці праз вятры,
Праз завеі, праз чорнае поле
І за тры залатыя гары.
І начамі халоднымі ў скрусе
Ты пісаў пра зажураны свет
І цябе, Вайдэлот Беларусі,
Называлі гаротнікі ўсе.
І, калі ў цябе Бог запытаўся:
“Развітаўся з жыццём?” Сказаў ты:
“З Беларушчынай не разбратаўся.
Гэта мой ідэал назаўжды!”
|
